Dieta w PCOS

Dieta w PCOS

Odpowiednia dieta i aktywność fizyczna w PCOS (więcej na temat PCOS przeczytasz tutaj) są jednymi ze skuteczniejszych metod wspomagających leczenie.

Pacjentki ze stwierdzonym PCOS powinny dążyć przede wszystkim do zmniejszenia masy ciała i wyrównania gospodarki węglowodanowej.  Dodatkowo, do odpowiedniej diety powinna zostać włączona dostosowana do możliwości pacjentki aktywność fizyczna.

Pobierz bezpłatne 2 dni diety niskowęglowodanowej -> POBIERZ

Zmniejszenie masy ciała

Nawet kilkuprocentowy spadek zawartości tkanki tłuszczowej w organizmie przynosi wymierne skutki dla Pacjentki. Dotyczy to między innymi poprawy parametrów lipidowych i stężenia glukozy we krwi.
Zaleca się stosowanie diety o zmniejszonej kaloryczności o 400-600kcal względem dziennego zapotrzebowania energetycznego.

Dieta niskowęglowodanowa

Pacjentkom zaleca się stosowanie diety niskowęglowodanowej, z jednoczesnym zwiększeniem ilości wysokiej jakości kwasów tłuszczowych (z nasion, orzechów, dobrej jakości olei roślinnych, jaj, tłustych ryb). Warto rozważyć suplementację kwasami omega-3. Zmniejszyć należy ilość pieczywa (szczególnie z mąk o wysokim stopniu przetworzenia) i makaronów, a zwiększyć natomiast ilość warzyw. Zrezygnować należy również z produktów wysokoprzetworzonych, wyrobów cukierniczych i słonych przekąsek.

Najważniejsze jest by dieta była zróżnicowana i zawierała produkty z różnych grup – zarówno produkty zbożowe pełnoziarniste, produkty mleczne, oleje roślinne, chude mięsa, ryby, warzywa i owoce.

Regularność posiłków

W kontrolowaniu poziomu glukozy we krwi kluczowa jest ilość i regularność posiłków. Trwają spory, czy korzystniejsze jest jedzenie 5-6 małych posiłków czy 3 dużych – moim zdaniem należy jeść taką ilość posiłków by Twoje samopoczucie było dobre. Mimo niezaprzeczalnych zalet jedzenia 3 posiłków dziennie, z dłuższymi przerwami pomiędzy nimi (patrz niżej), taki model nie u każdego się sprawdzi.

Rys. 1 Wahania poziomu insuliny w modelu 3 główne posiłki, 3 małe przekąski

Rys.2 Wahania poziomu insuliny w modelu 3 duże posiłki, z długimi przerwami pomiędzy posiłkami

Jak widać powyżej, w modelu żywienia zakładającym spożywanie łącznie 6 mniejszych posiłków dziennie średni poziom insuliny (a tym samym ekspozycja komórek organizmu na jej działanie) jest znacznie wyższy niż w przypadku spożywania 3 dużych posiłków z zachowaniem dużych odstępów czasowych.
Drugi model żywienia jest o tyle korzystny, że w momencie spadku poziomu insuliny, komórki niejako „odpoczywają” od jej działania, przez co stają się na nią bardziej wrażliwe przy ponownej ekspozycji.

Natomiast niezależnie od tego który model żywienia wybierzesz, dobrze jest wziąć pod uwagę przy planowaniu posiłków, by posiłki zawierające większą ilość węglowodanów spożywać rano. Wynika to z większej tolerancji glukozy w godzinach przedpołudniowych i większej aktywności komórek trzustki produkujących insulinę.

Aktywność fizyczna

Aktywność fizyczną powinno się rozpocząć od krótkich ale intensywnych wysiłków fizycznych, wraz z modyfikacją intensywności i częstotliwości treningu. Wraz z poprawą kondycji dobrze jest wprowadzić ćwiczenia oporowe, a następnie lekkie ćwiczenia siłowe.

powrót do oferty


Powrót do listy artykułów


Opracowanie: Anna Kobielska – magister farmacji, dietetyk i instruktor fitness. Swoje wielokierunkowe wykształcenie zawdzięcza udziałom w licznych kursach, szkoleniach i webinarach.

Konsultacja merytoryczna dr n.med. Lucyna Kobielska